default logo

It takes a village to raise a child

Het leven leert ons dat “je hebt een dorp nodig om een kind op te voeden” een spreekwoord is dat betekent dat een hele gemeenschap van mensen moet zorgen voor en een positieve interactie met kinderen moet hebben, zodat die kinderen kunnen ervaren en groeien in een veilige en gezonde omgeving.

Je bent inderdaad geen ouder op een eilandje maar de village waarvan op zoveel sociale media sprake is, blijft helaas voor veel mensen uit. Wat minder uit blijft voor velen is de familie en vrienden die meningen hebben. Maar hoe kan je er als partner, vriendin of schoonvader nu voor gaan zorgen dat een borstvoedende moeder zich door jou gesteund voelt?

Wanneer er een kindje bij komt in een gezin, dan moet dat gezin niet alleen een nieuwe balans zoeken, er komen ook heel wat zorgen en vragen op hen af. Wanneer de moeder borstvoeding geeft, of dat nu de eerste keer is of de zevende keer, dan blijft ook dat zoeken. Sommige ouders hebben tijdens de zwangerschap al veel opgezocht. Andere ouders zijn nog heel erg ongeïnformeerd over alles wat er op hen afkomt. Nog andere gezinnen starten hun weg met een aantal uitdagingen op voedingsvlak.

Wat niet verschilt in al deze families is dat moeders in de meeste gevallen wel de wens hebben om voor een bepaalde periode borstvoeding te geven en dat ze daar de steun van hun omgeving kunnen bij gebruiken.

Als partner kan je je vrouw gaan aanmoedigen en regelmatig laten weten dat ze het, ondanks de grote veranderingen die iedereen aanvoelt, goed doet. Het leven met een nieuwe baby is uitdagend maar een empowerde vrouw die geloofd in zichzelf kan samen met haar partner heel wat meer obstakels overwinnen dan iemand die het gevoel heeft dat ze er alleen voor staat.

Soms merk je al wel eens op dat je partner zich niet zo fijn voelt tijdens de voeding. Wanneer je jouw partner dan liefdevol gaat aanraken en een schouderklopje, een zoen, een voetmassage, … geeft, stimuleert dat de toeschietreflex waardoor het voeden vanzelf makkelijker gaat en een dosis oxytocine zorgt voor wat mentale rust.

Naast mentale rust heeft een borstvoedende vrouw soms ook gewoon fysieke rust nodig. Als omgeving kan je gaan ontzorgen door niet de zorg van de baby over te nemen maar net er over te waken dat mama en baby huid-op-huid in bed kunnen doorbrengen terwijl het huishouden door anderen bestierd wordt. Zelfs als het voeden moeilijk gaat, hoef je dit niet te gaan overnemen. De andere zorgen wegnemen werkt vaak nog beter en zorgt ervoor dat de moeder zich ook niet mislukt voelt in haar onderneming.

Wanneer dat voeden moeilijk gaat is een vrouw niet geholpen met de mededeling “van er niet wakker van te liggen”. Nog nooit is er iemand gerustgesteld enkel en alleen door die mededeling. Je kan aangeven dat je ziet dat het moeilijk gaat en dat je samen naar oplossingen gaat zoeken. Zo voelt iedereen zich gehoord in de situatie.

Die hulp kan heel praktisch en klein lijken en toch veel deugd doen. Zorgen dat een moeder haar lievelingsmaal kan eten terwijl ze aan het voeden is. Of maken dat iemand zorgeloos een warme douche kan nemen, zet vaak heel wat zorgen en pijntjes in perspectief. Samen gaan wandelen en daarmee zorgen voor gezelschap, buitenlucht én ondersteuning onderweg doen voor andere moeders dan weer veel deugd. Geen twee ouders zijn natuurlijk dezelfde. Vragen wat je kan doen werkt vaak. Of natuurlijk gewoon de stofzuiger nemen, de oudere kinderen entertainen en de was wegwerken, dat wordt vast ook niet afgeslagen!

Een vrouw die pas bevallen is, is vaak net iets gevoeliger aan kritiek dan in een andere periode van haar leven. Zeg dus niet “het is hier vuil, ik zal eens kuisen” maar vertel haar “je doet het zo goed met je kindje, zal ik het stofzuigen overnemen zodat je nog even langer kan genieten”. Deze mama weet al dat haar huis wat overhoop ligt. Wat ze misschien een beetje vergeten is, is dat ze het zo goed doet!

Zelfs al ben jij maar een klein stukje van The Village. Luisteren kan je in je eentje en doet voor heel wat gezinnen wonderen. Geef geen kritiek, geef geen ongevraagd advies, kijk niet neer op hoe ze het aanpakken, … maar luister! Luisteren en dan zeker actief luisteren zal, zelfs op korte termijn, meer doen dan ongevraagd advies geven. Soms is een moeder immers zo moe dat ze zelf niet weet wat ze wil en enkel zal onthouden dat ze niet goed bezig is.

Zachtheid en mildheid zijn dan misschien wel modewoorden op dit moment maar ze zijn ook de kern van wat een nieuw gezin nodig heeft.

Een nieuw gezin heeft geen nood aan jouw adviezen op basis van jouw eigen ervaring zoveel tijd geleden. Wetenschappelijke inzichten veranderen en situaties zijn uniek. Een nieuw gezin heeft nood aan een warme deken van zorg waarbinnen ze zelf mogen uitzoeken wat voor ouders zij kunnen zijn en wat er voor hen werkt.

Het ouderschap is een reis. Een magische, unieke maar vaak loodzware reis. Een reis die niet altijd over roze wolkjes gaat maar iemand zijn metgezel zijn, zorgt voor een diepgaande band voor het leven.